این روزها کمتر کسی را میتوان پیدا کرد که دسترسی به اینترنت داشته باشد و چند صفحه شخصی برای معرفی خود یا صحبت در مورد موضوعات مورد علاقه خود درست نکرده باشد. بخصوص با پیدایش وبلاگها این قضیه عمومیت بسیار بیشتری یافته است. اما این افراد که درصد قابل توجهی از آنها دارای تخصص در زمینه کامپیوتر نیستند، با چه ابزاری به تولید صفحات خود میپردازند؟ برای کسانی که میخواهند تنها چند صفحه کوچک خصوصی برای خود ایجاد کنند، ویرایشگرهای WYSIWYG معمولا مناسب هستند. این ویرایشگرها به کاربر خود این امکان را میدهند که درست مانند زمانی که با یک برنامه واژهپرداز (مثلا Microsoft Word) کار میکنند، به ویرایش صفحات خود بپردازند. نمونهای از این ویرایشگر، محیط Microsoft Frontpage و سایر محیطهایی است که امکانات بسیار سطح بالایی را برای ایجاد صفحات HTML ایجاد میکنند. اما علاوه بر این ابزارها که واسط سطح بالایی را برای کار با صفحات ایجاد میکنند، ابزارهای دیگری نیز وجود دارند که به تولیدکننده صفحات امکانات بیشتری برای کار روی صفحات میدهند. ابزارهایی که ویزاردهایی را برای ایجاد جداول، تصاویر، اتصالات، فرمها، لیستها و غیره فراهم میکنند از این دست هستند. کار با این ابزارها به ندرت نیاز به داشتن آشنایی با زبان HTML دارد و همین نکته باعث شده است که این ابزارها ابزارهای پرطرفداری باشند. در محیط ویندوز تعداد زیادی از این نوع ابزارها وجود دارند که از آن جمله میتوان به Netscape Composer، Microsoft Frontpage، Net Fusion، Adobe GoLive، و Macromedia Dreamweaver اشاره کرد. این ابزارها برنامههای بسیار وسیعی هستند که یک ویرایشگر سطح بالا را به همراه سیستمهایی مانند سیستمهای مدیریت محتوا (content management) در اختیار کاربران قرار میدهند. تعداد این گونه برنامهها در محیط لینوکس کمتر است. برنامه Netscape Composer در محیط لینوکس نیز قابل استفاده است. همچنین میتوان از برنامههایی که در Officeهای تحت لینوکس مانند StarOffice و Applix قرار دارند نام برد. به هرحال کد HTML تولیدی توسط هریک از این ابزارها معمولا کد درهم و برهمی است. اما کسانی که سایتهای حرفهای را ایجاد میکنند، عموما به طور کامل با HTML آشنایی دارند و هرگاه لازم باشد، از ویرایشگرهای متنی نیز برای تولید و تصحیح صفحات استفاده میکنند. علت این کار بیشتر، خود کد تولیدی است. اول اینکه کد تولید شده توسط ویرایشگرهای WYSIWYG معمولا بسیار ناخوانا و گیجکننده است. دوم این که تغییر صفحات و کد با استفاده از یک ویرایشگر متنی بسیار سادهتر و روانتر انجام میشود. علاوه بر اینها، کد نوشته شده توسط خود ایجادکننده صفحات برای خود او بسیار واضحتر و قابل فهمتر است تا کد تولیدشده توسط یک ابزار. مخصوصا هنگام کار روی صفحات بزرگ و پیچیده، خوانا بودن کد ایجاد شده از اهمیت بسیار بالاتری برخوردار میشود. در این شماره و شماره آینده برخی از معروفترین و پرکاربردترین ویرایشگرهای HTML که در لینوکس مورد استفاده قرار میگیرند را بررسی خواهیم کرد. طبیعتا لینوکسکارهای حرفهای، تنها از vi یا emacs یا xemacs استفاده میکنند. کسانی که میخواهند متن خالص بنویسند و از ویزاردها هیچ استفادهای نکنند یا کسانی که میخواهند کار دقیقتری روی صفحات خود انجام دهند و از سوی دیگر با ویرایشگرهایی مانند vi میانه خوبی ندارند، ممکن است از محیطهایی نظیر KEdit، KWrite یا ویرایشگر قدرتمند NEdit استفاده کنند. از میان ابزارهایی که در ادامه معرفی میشوند،
تنها CoffeeCup تجاری است و سایر ابزارها تحت لیسانس GPL قرار دارند و کاملا مجانی هستند. CoffeeCupدر ابتدا تنها برای محیط ویندوز ارائه شده بود اما بعدا تحت لینوکس نیز ارائه شد. نسخه 30 روزه این نرمافزار را میتوان از آدرس http://www.coffeecup.com دریافت کرد. اگرچه این نرمافزار را میتوان جالبترین و جذابترین ویرایشگر صفحات وب از نظر ظاهر و امکانات دانست اما با توجه به این که نسخه تجاری آن به قیمت 49 دلار به فروش میرسد، بعید به نظر میرسد که با وجود محیطهایی مانند Quanta و Bluefish که به صورت مجانی موجود هستند، کاربران لینوکس هیچگاه حاضر باشند چنین پولی را برای یک ویرایشگر HTML بپردازند. در این مقاله ابزارهای زیر مورد بررسی قرار میگیرند:
WebMaker
August
WebDesigner
Coffeecup
Quanta+
Bluefish
نویسنده » نشریه درنا (دانشگاه نبی اکرم تبریز ) » ساعت 11:59 عصر روز سه شنبه 86 بهمن 30